Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) nie zdążył jeszcze wydać wyroku w sprawie C-386/23 dotyczącej legalności oświadczeń z tzw. listy pending, a już wpłynął kolejny wniosek dotyczący szczegółowych warunków stosowania oświadczeń zdrowotnych. Tym razem sprawa dotyczy obowiązków informacyjnych dla przedsiębiorców w kontekście reklamy żywności.
Zgodnie z art. 10 ust. 2 rozporządzenia 1924/2006 oświadczenia zdrowotne są dopuszczalne jedynie pod warunkiem umieszczenia następujących informacji przy etykietowaniu, a jeżeli nie występuje ono – przy prezentacji i w reklamie:
- stwierdzenie wskazujące na znaczenie zrównoważonego sposobu
żywienia i zdrowego trybu życia;
- ilość środka spożywczego i poziom jego spożycia niezbędny uzyskania korzystnego działania, o którym mówi dane oświadczenie,
- w stosownych przypadkach, stwierdzenie skierowane do osób, które
powinny unikać danego środka spożywczego, - odpowiednie ostrzeżenie w przypadku produktów, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia, jeżeli są spożywane w nadmiarze.
Niemiecki trybunał federalny, rozpatrując jedną ze spraw, zauważył, że nie jest jasne, czy termin „etykietowanie” obejmuje również pisemną reklamę żywności. W przypadku pozytywnej interpretacji oznaczałoby to, że użycie oświadczeń zdrowotnych w reklamie obligowałoby przedsiębiorców do spełnienia wyżej wymienionych wymogów informacyjnych.
W związku z tym do TSUE skierowano pytania prejudycjalne:
- Czy art. 10 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 należy interpretować w ten sposób, że termin „etykietowanie” żywności obejmuje również pisemną reklamę tej żywności, w związku z czym użycie oświadczenia zdrowotnego w pisemnej reklamie oznacza, że w reklamie tej muszą być spełnione wymogi informacyjne określone w tym przepisie?
- Czy art. 10 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 należy interpretować w ten sposób, że obowiązek informacyjny wynikający z tego przepisu w przypadku stosowania oświadczeń zdrowotnych w reklamie żywności musi być również spełniony w reklamie żywności, jeżeli etykietowanie żywności zawiera wymagane informacje?
Odpowiedź TSUE będzie miała kluczowe znaczenie dla producentów i dystrybutorów żywności w UE.
Jeżeli trybunał zdecyduje, że „etykietowanie” obejmuje także reklamę pisemną, przedsiębiorcy będą zobowiązani do uwzględnienia tych samych wymogów informacyjnych w materiałach promocyjnych.
W przeciwnym razie wystarczające będzie spełnienie wymogów na etykiecie produktu.
