Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 2 lit. r rozporządzenia nr 1169/2011 „data minimalnej trwałości środka spożywczego oznacza datę, do której dany środek spożywczy zachowuje swoje szczególne właściwości pod warunkiem jego właściwego przechowywania”.
Termin przydatności do spożycia nie został prawnie zdefiniowany, jednak ze wspomnianego art. 24 rozporządzenia nr 1169/2011 można wywnioskować, że oznaczenie to znajduje zastosowanie w przypadku środków spożywczych nietrwałych mikrobiologicznie, które stosunkowo szybko ulegają zepsuciu.
Zarówno data minimalnej trwałości, jak i termin przydatności do spożycia powinny być określane przez podmiot działający na rynku spożywczym.
Decyzja o tym, czy środek spożywczy powinien mieć termin przydatności do spożycia, czy datę minimalnej trwałości, musi być podejmowana indywidualnie dla każdego środka spożywczego, z uwzględnieniem cech tej żywności (w tym przetwarzania) i warunków przechowywania, biorąc pod uwagę zmienność i dające się rozsądnie przewidzieć warunki, a także przewidziane jej zastosowanie.
Aby pomóc przedsiębiorcom w podjęciu decyzji, czy termin przydatności do spożycia lub data minimalnej trwałości są odpowiednie dla danego opakowanego środka spożywczego Panel EFSA opracował specjalne wytyczne w tym zakresie [Wytyczne dotyczące oznaczania daty i powiązanych informacji na temat żywności: część 1 (oznaczenie daty) – przyjęte 21 października 2020 r.].
Pomocne przy podjęciu ostatecznej decyzji, która informacja – termin przydatności do spożycia („należy spożyć do”) czy data minimalnej trwałości („najlepiej spożyć przed”) – powinna zostać zamieszczona na etykiecie produktu, może okazać się drzewko decyzyjne opracowane przez EFSA w ramach ww. wytycznych.
Kluczowe kroki w celu określenia okresu przydatności do spożycia produktu spożywczego obejmują:
- identyfikację odpowiedniego mikroorganizmu chorobotwórczego/psującego oraz jego początkowy poziom w produkcie;
- charakterystykę czynników żywności wpływających na zachowanie wzrostu odpowiedniego mikroorganizmu chorobotwórczego/psującego lub ich inaktywację;
- ocenę zachowania wzrostu lub inaktywacji mikroorganizmów chorobotwórczych/psujących w produkcie spożywczym podczas jego przechowywania.
